Symbolem sodu w układzie okresowym pierwiastków jest Na. Zapotrzebowanie na sód jest dość duże. Zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn dobowe zapotrzebowanie wynosi około 550 mg. Przy dużym wysiłku fizycznym zapotrzebowanie wzrasta do 650 mg. Sód, tak jak potas, bierze udział w gospodarce wodno – mineralnej ustroju. Oznacza to, że reguluje on ilość wody i minerałów w organizmie. Wraz z potasem tworzą tak zwaną pompę sodowo – potasową. Pompa ta jest odpowiedzialna za prawidłowe przewodnictwo nerwowe. Sód jest również składnikiem soku żołądkowego.

Niedobór tego makroelementu zakłóca gospodarkę wodno – mineralną ustroju. Człowiek czuje się ogólnie osłabiony i skarży się na utratę łaknienia (nie ma ochoty na jedzenie). Nadmiar tego pierwiastka również zakłóca gospodarkę wodno – mineralną organizmu. Zbyt duża ilość sodu zatrzymuje wodę w organizmie. Dochodzi także do pojawienia się nadciśnienia u osób z niedoborem. Pojawiają się także różne obrzęki ciała. Nadmiar powoduje również hipernatrenię. Naturalnymi źródłami sodu są przede wszystkim: sól kuchenna (o ogólnym wzorze NaCl – chlorek sodu), mięso, konserwy mięsne oraz pieczywo. Można więc stwierdzić, że sód jest makroelementem łatwy do uzupełnienia. Należy jednak pamiętać, że “co za dużo, to niezdrowo” i nadmiar także szkodzi organizmowi.