W układzie okresowym pierwiastków (Mendelejewa) mangan ukryty jest pod symbolem Mn. Dzienne zapotrzebowanie na mangan zarówno u kobiet jak i u mężczyzn wynosi 3 mg. Ten mikroelement bierze udział w syntezie mukopolisacharydów (sacharydy to nic innego jak cukry, czyli węglowodany). Mangan uczestniczy również w syntezie hormonów tarczycy. Co więcej, pierwiastek ten bierze udział w metabolizmie białek, cukrów i węglowodanów, czyli podstawowych substancji energetycznych człowieka. Bierze także udział w procesach reprodukcji. Warto też wspomnieć, że mangan wpływa na funkcje mózgu. Skutki niedoboru mogą być bardzo nieprzyjemne i niekorzystne dla organizmu. Po pierwsze rozwój fizyczny zostaje opóźniony. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do obniżenia płodności. Ważne jest także to, że mała ilość manganu w organizmie prowadzi do zmniejszenia tolerancji glukozy. Z kolei nadmiar manganu ogranicza wchłanianie innych pierwiastków. Z tego wynika, że ilość manganu w ciele człowieka jest znacząca i może być ograniczająca dla innych pierwiastków. Niedobory manganu zdarzają się jednak dość rzadko ze względu na jego łatwe uzupełnianie. Do najważniejszych źródeł tego mikroelementu należą: pełnoziarniste produkty zbożowe, zielone warzywa, fasola. Ważne jest też to, że mangan występuje naturalnie w herbacie.