Chrom należy do mikroelementów. Oznacza to, że jego zapotrzebowanie dobowe nie może przekraczać 100 mg na dobę. Jest tak oczywiście w przypadku chromu. Jego dzienne zapotrzebowanie dla obu płci wynosi około 150 mikrogramów (ug). W układzie okresowym pierwiastek ten oznaczony jest symbolem Cr. Pomimo tak niskiego dobowego zapotrzebowania, chrom pełni wiele ważnych funkcji w ludzkim organizmie. Przede wszystkim bierze udział w metabolizmie cukrów – jest on czynnikiem tolerancyjnym glukozy. Co więcej, to właśnie ten mikroelement wpływa na stężenie cholesterolu w osoczu, co ma duży wpływ na zdrowie człowieka.
Niedobór powoduje wiele nieprzyjemnych chorób i uniedogodnień. Niedobór chromu powoduje między innymi zaburzenia gospodarki białek i lipidów. Tolerancja na glukozę drastycznie się obniża. Niedobór może wywołać silne bóle głowy, a także nudności. Człowiek skarży się wtedy również na ogólny niepokój i nastroje depresyjne. W wyniku tego wszystkiego dochodzi do spadku masy ciała – często dużego. Nadmiar chromu w organizmie zaburza działanie insuliny. Insulina zaś produkowana jest przez trzustkę – jest jej hormonem. Insulina powinna obniżać poziom glukozy we krwi. Inny hormon – glukagon – podwyższa poziom glukozy we krwi. Główne źródła chromu to: wątroba, jaja, kukurydza, zielony groszek oraz drożdże.
Najnowsze komentarze